Source text in English |
The winning entry has been announced in this pair.There were 3 entries submitted in this pair during the submission phase. The winning entry was determined based on finals round voting by peers.Competition in this pair is now closed. |
Κυριακάτικο χάραμα 4.25 (4) Άνοιξα τα μάτια, Κυριακή χαράματα το κεφάλι μου πονούσε, όπου και να το 'βαζα. Η μπίρα που ήπια για πρωινό δεν ήταν κακή γι' αυτό ήπια άλλη μια, για να πάει καλά η Κυριακή. 4.17 (6) Ψαχούλεψα στο ντουλάπι μου, να ρίξω κάτι πάνω μου, βρήκα το πιο καθαρό απ' τα άπλυτα μπλουζάκια μου. Έπλυνα τα δόντια μου και χτένισα τα μαλλιά ν' αδράξω τη μέρα ήθελα, σκουντουφλώντας στα σκαλιά. 3 (2) Γέμισα το μυαλό μου καπνό την προηγούμενη βραδιά, προσπαθώντας να χαθώ μέσα σε τραγούδια παλιά. Άναψα το πρώτο μου τσιγάρο, κοιτώντας ένα παιδάκι που έπαιζε στο δρόμο, κλοτσώντας ένα ντενεκεδάκι. 3 (2) Πέρασα στην άλλη πλευρά του δρόμου, μυρίζοντας το κυριακάτικο φαΐ του γείτονά μου. Μου θύμισε το παλιό καλό καιρό, όταν κάπου, κάποτε, έτσι ήμουν κι εγώ. 3 (2) Κάνοντας μόνος μου την κυριακάτικη βολτίτσα ευχόμουν, Θεέ μου, να 'χα μια φουντίτσα! Κάτι έχουν αυτές οι Κυριακές που κάνουν τις ψυχές να νιώθουν μοναχές. 3.5 (2) Ο θάνατος δεν είναι τόσο τρομερός, ο φόβος του δεν είναι ούτε ο μισός από εκείνον της πόλης της σιωπηλής που νιώθεις στο ξημέρωμα της Κυριακής. 2.5 (2) Στο πάρκο συνάντησα έναν πατέρα με την χαρούμενη κορούλα του να κάνει κούνια. Περπατώντας, σταμάτησα δίπλα σε ένα κατηχητικό ακούγοντας τραγούδια να ξεχύνονται από το σχολειό. 3 (2) Κατηφόρισα σιγά-σιγά στο δρόμο μου αφουγκραζόμενος την ανείπωτη μοναξιά μου, και η ηχώ της σημάδευε το διάβα μου, σαν τα όνειρα του χθές που έσβηναν στο μυαλό μου 3.5 (2) | Entry #14473 — Discuss ![]() ![]()
|
Δύσκολο Κυριακάτικο Ξύπνημα 3.83 (5) Ξύπνησα λοιπόν την Κυριακή το πρωΐ Μη μπορώντας με τίποτα να κρατήσω το κεφάλι μου ώστε να μην πονάει Όσο για την μπύρα που είχα για πρωινό, άσχημη δεν ήταν Και έτσι ήπια μετά μία άλλη να με γλυκάνει. 3.63 (8) Κομμάτια έγινα μέχρι να ανοίξω την ντουλάπα να βρω κάτι να φορέσω Και το πιο καθαρό βρώμικο μου πουκάμισο εκεί μέσα ήταν πάλι. Έπλυνα μετά το πρόσωπο και χτένισα τα μαλλιά μου Και κουτσά στραβά κατέβηκα τα σκαλιά να αντιμετωπίσω την μέρα. 3.75 (4) Το μυαλό μου το’ χα κάψει την προηγούμενη νύχτα Με τσιγάρα και τραγούδια που είχα ρισέρβα Το πρώτο μου όμως τ’ άναψα και ένα μικρό παιδί αγνάντευα Που έπαιζε κλωτσώντας ένα κουτί κονσέρβα. 3.5 (4) Μετά περπάτησα απέναντι στο δρόμο Και ένοιωσα την τυπική μυρωδιά από τηγανητό κοτόπουλο μίας Κυριακάτικης μέρας Και Θεέ μου, αυτό με πήγε πίσω σε κάτι που είχα κάπου, κάπως χάσει στην πορεία. 4 (4) Στο πεζοδρόμιο ενός πρωϊνού της Κυριακής, Θεέ μου, θα 'θελα να ήμουνα φτιαγμένος Γιατί η Κυριακή έχει κάτι Που κάνει ένα κορμί να νοιώθει από όλους στημένο. 2 (4) Και ο θάνατος κάπως έτσι πρέπει να’ναι Που’ ναι το μισό της μοναξιάς του ήχου που κάνει το πεζοδρόμιο της πόλης που κοιμάται και που από ένα δύσκολο ξύπνημα ενός Κυριακάτικου πρωϊνού πηγάζει. 2.75 (4) Στο πάρκο είδα έναν μπαμπά να κάνει κούνια ένα κοριτσάκι που γελούσε και σταμάτησα κοντά σε ένα Κυριακάτικο σχολείο και άκουσα τα τραγούδια που ο κόσμος μέσα τραγουδούσε. 4 (4) Μετά προχώρησα στο δρόμο, και κάπου άκουσα από μακρυά μία μοναχική καμπάνα που κτυπούσε, ηχώντας μέσα από το φαράγγι σαν τα όνειρα του χθες που αδρά θα σβήσουν. 4 (4) | Entry #14545 — Discuss ![]()
|
Κυριακάτικο πρωί έρχεται 2.58 (5) Ξύπνησα, λοιπόν, την Κυριακή το πρωί μην μπορώντας να κρατήσω το κεφάλι που δεν πονούσε. Και η μπύρα που ήπια για πρωινό ήταν καλή, οπότε πήρα μία ακόμα για επιδόρπιο. 3.13 (8) Μετά έσκαψα στην ντουλάπα μέσα από τα ρούχα μου και βρήκα το πιο καθαρό άπλυτο πουκάμισο. Έπειτα έπλυνα το πρόσωπό μου, χτενίστηκα και κατέβηκα τις σκάλες για να συναντήσω τη μέρα. 3.25 (4) Κάπνισα το μυαλό μου χθες το βράδυ με τα τσιγάρα και τραγούδια που διάλεγα. Αλλά άναψα το πρώτο μου τσιγάρο και κοιτούσα ένα παιδάκι που έπαιζε κλοτσώντας ένα κουτί. 3.25 (4) Μετά πέρασα το δρόμο και ένιωσα κυριακάτικη μυρωδιά ψημένου κοτόπουλου. Θεέ μου, αυτό με γύρισε σε κάτι που είχα χάσει κάπου, κάπως στο δρόμο. 3 (4) Στο πεζοδρόμιο την Κυριακή το πρωί επιθυμώ, Κύριε, να είμαι πετρωμένος. Επειδή υπάρχει κάτι σε κάθε Κυριακή που σε κάνει να νιώθεις μοναχός. 2.5 (4) Και δεν υπάρχει τίποτα τόσο σύντομο όσο ο θάνατος. Αυτό είναι λιγότερο μοναχικό από τον ήχο του κοιμισμένου πεζοδρομίου της πόλης και από το κυριακάτικο πρωί που έρχεται. 3 (4) Στο πάρκο είδα έναν μπαμπά με χαμογελαστό κοριτσάκι στην κούνια. Σταμάτησα δίπλα στο κυριακάτικο σχολείο και άκουσα τα τραγούδια που έψαλλαν. 3.25 (4) Μετά προχώρησα πιο πέρα και κάπου μακριά μια καμπάνα χτυπούσε και αντηχούσε μέσα από το φαράγγι σαν εξαφανιζόμενα όνειρα του χθες. 3.25 (4) | Entry #14722 — Discuss ![]()
|