Demontaż połączeń skurczowo-rozprężnych w sposób odwrotny do sposobu łączenia jest bardzo trudny. Najprostszym sposobem jest wyciśnięcie elementu wewnętrznego za pomocą prasy. Ulegają wówczas zniszczeniu uzyskane podczas montażu cechy charakteryzujące sposób przylegania elementów na powierzchni połączenia, odmiennie niż w połączeniu wtłaczanym, gdyż podczas skurczowego łączenia elementów wierzchołki nierówności powierzchni jednego elementu wypełniają częściowo wgłębienia nierówności powierzchni drugiego elementu, a pozostała ich część zostaje odkształcona plastycznie. Dodatkowo, dla zwiększenia współczynnika tarcia powierzchnie te czasami pokrywa się przed montażem pyłem karborundowym, czego nie można zastosować w połączeniu wtłaczanym. Często podgrzewa się element nakładany do wysokiej temperatury i nabija go. Po ostygnięciu kurczy się on powodując bardzo mocne połączenie.Rozłączenie połączenia skurczowo-rozprężnego za pomocą prasy niszczy więc opisany mechanizm przylegania powierzchni i często prowadzi do ich zatarcia. Ponowne połączenie elementów, niezależnie od sposobu jego wykonania (przez skurcz lub wtłoczenie), daje jakościowo różne właściwości złącza, szczególnie co do jego nośności. Stąd połączenia skurczowo-rozprężne nie mogą być rozłączne i ponownie łączone i w związku z tym zaliczane są do połączeń nierozłącznych.

Montaż – wciskanie, wtłaczanie/nabijanie
Demontaż – wyciskanie/zbijanie. W praktyce rozcina się element nabity palnikiem lub innym narzędziem.