Greek term (edited): �����

acc. to LSJ - funny though it may seem

ref.Paus. 5.14.1

--------------------------------------------------
Note added at 12 mins (2005-08-22 19:25:29 GMT)
--------------------------------------------------

www.bbc.co.uk/history/ancient/ greeks/greek_olympics_03.shtml

αλλά και Zeus Apomuios απ'ό,τι βλέπω
www.cs.utk.edu/~mclennan/BA/AV/musca.html
www.signainferre.it/modules.php?name=Forums& file=viewtopic&t=1598&view=next -

και fly-averting/flycatcher Zeus
www.phoenixdatasystems.com/goliath/c6/c6b.htm

--------------------------------------------------
Note added at 16 mins (2005-08-22 19:29:53 GMT)
--------------------------------------------------

Θα κρατούσα το επίθετο (Zeus Apomuios) και θα έδινα την ερμηνεία σε παρένθεση

--------------------------------------------------
Note added at 2 hrs 41 mins (2005-08-22 21:54:19 GMT)
--------------------------------------------------

Φαντάζομαι ότι και οι δύο γραφές μπορούν να θεωρηθούν σωστές: η πρώτη (apomuios), την οποία υιοθετεί και το Perseus (http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus:text:... αποδίδει το υ ως [u] σύμφωνα με τις αρχές της ιστορικής γραμματικής της ΑΕ. Η δεύτερη αντιστοιχεί στην μεταγενέστερη απλοποιημένη προφορά του υ ως πρώιμη βαθμίδα του[i]. Να τονίσω, βέβαια, πως έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από τότε που ασχολήθηκα τελευταία φορά με γλωσσολογία, οπότε αν κάποιος θυμάται ή γνωρίζει κάτι επιπλέον....

Από τα ελάχιστα που έχω στη διάθεσή μου αυτή τη στιγμή, η Ιστορική Γραμματική της ΑΕ του Χ. Συμεωνίδη, όπου παραπέμπω:

Το βραχύ και μακρό υ αντιστοιχεί στο οπίσθιο κλειστό στρογγυλό φωνήεν [υ] και [ϋ] των άλλων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών: ζυγός = λατ. jugum, θυμός = λατ. fumus. ... Η προφορά του υ ως [υ] πιστοποιείται και από τη λατινική μεταγραφή ελληνικών λέξεων... Μαρσύας > Marsuas, πορφύρα > purpura.... Στις αρχαιότερες λατινικές μεταγραφές συναντούμε την προφορά και γραφή του υ ως u, π.χ. Burrus = Πύρρος. Με τη διάδοση όμως της Ελληνικής υιοθετήθηκε από τους Λατίνους η ελληνική προφορά μαζί με το γράμμα y [ϋ] τουλάχιστον σε λόγιους κύκλους, έτσι έχουμε: hymnus, Olympia. Την εποχή αυτή σίγουρα το υ δεν ήταν [u] ούτε [i].

Η δίφθογγος υι προφέρεται [ui] ... Ήδη από τον 6ο αι. π.Χ. λέξεις που είχαν τη δίφθογγο υι (υιύς, μυία) εξελίχτηκαν στην Αττικοϊωνική σε υύς, μύα γιατί η προφορά του υ [ϋ] διευκόλυνε την αποσιώπηση του ι.

Η ίδια ανάλυση και στην Ιστορική Γραμματική του Σταματάκου, δοσμένη όμως στην καθαρεύουσα.



--------------------------------------------------
Note added at 2 hrs 57 mins (2005-08-22 22:10:49 GMT)
--------------------------------------------------

Μια μάλλον άσχετη προσθήκη: να διορθώσω εκείνη την 'πρώιμη βαθμίδα' και να τη βάλω στη γενική: την πρόσθεσα αργότερα και μου ξέφυγε, και δεν μπορώ να τη βλέπω έτσι.

--------------------------------------------------
Note added at 3 hrs 0 min (2005-08-22 22:13:54 GMT)
--------------------------------------------------

Δεδομένης της γραφής στο λεξικό του Hofmann, που δίνει η Έλενα, θα διάλεγα το Apomyios.