De doorrit bevindt zich aan de oostzijde naast de paardenstallen. Hooggeladen wagens konden in de doorrit worden uitgeladen. De oogst werd in de tas opgestapeld. Haaks ten opzichte van de inrit is een poort die naar de zuidzijde leidt, waar de dorsvloer ligt. Op de "poeiwee" en op de stijlen waartegen ze is gespijkerd, staan verschillende inscripties uit de 18de en de 19de eeuw met namen van dorsers. De oudste dateert van 1735. De koestal bevindt zich in de west- en noordzijde. Naast de koestal, tegen de noordzijde, is er een overwelfde kelder.
https://inventaris.onroerenderfgoed.be/dibe/relict/58118

Which referred to a board in a doorway, to keep the grain in, so not quite what you're looking for, I think. On the second pages there is reference to 'mows' and 'cribs', where the straw was stored after threshing.

Puiweeg; daarnaast vaker plooiweeg, poeweeg, poeiweeg, pooweeg, pooiweeg, pooiwee, in W.-Vl:

wand van planken of van teenen vlechtsel, soms ook een steenen muurtje, dienende tot afschutting tusschen den dorschvloer en de plaats waar het graan ligt (de ”tas”). In het Antwerpsche pui, in Brab. dennewand of dennenweeg geheeten.

SCHUERM., Bijv. [1883].


Derschen dat het graan tegen de pooiweegen spat, DE BO [1873].


Als de schure uitgedorschen is, is het nog somtijds 't gebruik op de poeiwee te kloppen met de vleger, Aant. v. GEZELLE. V. KEIRSBILCK, Timm. [1898].

V. KEIRSBILCK, Mets.

http://gtb.inl.nl/iWDB/search?actie=article&wdb=WNT&id=M0566...

--------------------------------------------------
Note added at 8 hrs (2015-07-03 22:46:33 GMT)
--------------------------------------------------

synoniem voor poeiwee - plooiweeg (zie boven)

plooiwee: tasmuurtje, d.i. het muurtje in de boerenschuur tussen de dorsvloer en de bergruimte voor ongedorste schoven (het zogenaamde 'vlek', zie dat woord)

schuurvlek: bergruimte voor ongedorste schoven in de schuur. Wordt ook kortweg 'vlek' genoemd

tas: hoop ongedorste graanschoven die opgestapeld ligt in het 'schuurvlek'.

http://www.mijnwoordenboek.nl/dialect/Klemskerks

Tasmuurtje

Als de lading eenmaal goed opgespannen is, dan wordt de wagen door paarden naar het erf getrokken. De graanschoven worden meestal in de schuur (sjeure) opgeslagen, in een aparte bergruimte die de schuur- of schurewinkel (sjeur(e)wiengkel) of (schuur)tas ((sjeur)-tas/-tes) wordt genoemd. Winkel heeft hier niet de betekenis die we nu vooral kennen, maar betekent ‘hoek’; het is dus de hoek, de ruimte in de schuur waar graan gestapeld wordt (WNT sub winkel). De oudere betekenis ‘hoek’ vinden we ook nog in het woord winkelhaak bijvoorbeeld. Het substantief tas betekende oorspronkelijk ‘hoop, stapel’ en verwees dus naar de stapel schoven die op die plaats werd opgeslagen (zie verder). Het woord heeft een betekenisverruiming ondergaan, waarbij het uiteindelijk ook op de bergplaats van die stapels is gaan slaan.

Naast die aparte bergruimte in de schuur bevindt zich meestal de dorsvloer of schurevloer (sjeurevloër), die gemaakt is van aangestampte klei of leem, vermengd met runderbloed, asse, koedrek, enz. Op die vloer wordt in de winter het graan gedorst. Tasruimte en dorsvloer zijn van elkaar gescheiden door een muur, de poeiweeg (poejweeë/-wei/-weech) genoemd in Frans-Vlaanderen, die ongeveer een meter hoog was. Magda heeft samen met haar collega Jacques Van Keymeulen uitgebreid over het tasmuurtje geschreven in het huldealbum ter gelegenheid van de 65ste verjaardag van de bekende dialectoloog Jan Goossens (Devos en Van Keymeulen 1995). Ze heeft zich hiervoor gebaseerd op gegevens die terug te vinden zijn in de WVD-aflevering over Behuizing (Devos, Ryckeboer en Van Keymeulen 1985).

Op de bovenstaande kaart is duidelijk te zien dat de benaming poeiweeg niet typisch is voor Frans-Vlaanderen, maar ook voorkomt in West-Vlaanderen, naast verwante of afgeleide benamingen als pooiweeg, paai, pei en pui. Het eerste lid van de samenstelling, namelijk poei, is een afleiding van het Oudfranse substantief pui(e), poi(e), met als betekenis ‘verhoging, borstwering’, dat afgeleid is van het Latijnse podium. Die Oudfranse vocaal van poie heeft zich in het Nederlands op verschillende manieren aangepast aan de gangbare uitspraak; voor meer informatie hierover verwijzen we naar het artikel van Magda. Het tweede lid van de samenstelling, namelijk weeg, is afgeleid van een Indogermaanse basis die ‘winden, vlechten’ betekent. Het tasmuurtje is dus oorspronkelijk als het ware een ‘borstwering’ van vlechtwerk, die met leem is bepleisterd.

http://www.wvd.ugent.be/file/28