This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
In a SPIEGEL interview, Mikhail Gorbachev, 80, discusses the last days of the Soviet Union, his failure to resolve problems with the Communist Party and the ensuing bloodshed he says still troubles him today. He also accuses Vladimir Putin of pulling the country "back into the past."
SPIEGEL: Mikhail Sergeyevich, you turned 80 this spring. How do you feel?
Gorbachev: Oh, what a question. Do you have to ask me that? I've gone through three operations in the last five years. That was pretty tough on me, because they were all major operations: First on my carotid artery, then on my prostate and this year on my spine.
SPIEGEL: In Munich.
Gorbachev: Yes. It was a risky procedure. I'm grateful to the Germans.
SPIEGEL: But you look good. We saw you before the operation.
Gorbachev: They say you need three or four months to get back to normal after an operation like that. Do you remember the book "The Fourth Vertebra," by the Finnish author Martti Larni? It is a wonderful book. In my case it was the fifth (vertebra). I've started walking again, but every beginning is difficult.
SPIEGEL: And yet you are back in politics, and you're even making headlines again. Why don't you finally sit back and relax?
Gorbachev: Politics is my second love, next to my love for Raisa.
SPIEGEL: Your deceased wife.
Gorbachev: I will never give up politics. I've tried to give it up three times, but I never made it. Politics mobilizes me. I won't last long if I give it up. However, I would never have thought that I would make it to 80. I was about your age when I became general secretary.
SPIEGEL: At 54.
Gorbachev: I was already the youngest secretary in the party leadership in Stavropol. And here in Moscow I was the youngest member of the Politburo when (former General Secretary Konstantin) Chernenko died.
SPIEGEL: In fact, you were expected to become head of the party a year earlier.
Gorbachev: Chernenko was ill. Still, they elected him in 1984, and there were scuffles and clashes in the Politburo. They assigned the positions as they saw fit, even though (Yuri) Andropov…
SPIEGEL: … the then-general secretary and head of the KGB for many years …
Gorbachev: … had written, in a letter to the Plenary Assembly of the Central Committee, that he supported Gorbachev.
SPIEGEL: Perhaps you could fill us in on a detail from the decisive Politburo meeting following Chernenko's death in March 1985. Ironically, it was Foreign Minister (Andrei) Gromyko who nominated you as the new party leader. Why did he do it? He didn't like you and was envious of you. And there were other candidates?
Gorbachev: Because Gromyko was a very clever and serious person. Why was he envious of me? I don't know. But he had recognized the signs of the times. When Chernenko was ill, I was often called upon to manage the work of the Secretariat and the Politburo, and it went well, which didn't go unnoticed. In that regard, Chernenko even helped me. And I gathered important experience in the process. If I may modify something Voltaire once said about God: If Chernenko hadn't existed, someone would have to have invented him.
SPIEGEL: There were also important rivals who didn't want Gorbachev.
Gorbachev: Yes, a few. On the other hand, a group of regional party leaders had approached me and said, while Chernenko was still alive: The old guard are trying to put one of their own on the throne once again. If they do it, we will sweep them away. I said to them: Enough of this talk. When Chernenko was dead and the issue of the succession had to be resolved, I met with Gromyko 30 minutes before the critical Politburo meeting. I said to him: The situation is serious, and the people are demanding change. It can't be forced, even though it's risky, even dangerous. Let's tackle this together. Gromyko replied that he agreed with me completely. We only spoke to each other for five minutes. That night, I retuned to my dacha shortly before dawn -- and went for a walk with Raisa.
SPIEGEL: You never discussed important issues with your wife at home?
Gorbachev: You had to go outside. We also never discussed important things openly at the dacha. When I cleared out our Moscow apartment after stepping down as president, they found all kinds of wiring in the walls. It turned out that they had been spying on me all along.
SPIEGEL: What advice did your wife give you that night?
Gorbachev: I said to her: The new general secretary will be elected today, and it's possible that they will nominate me. Do you need that, she asked? I said: They've gone through three general secretaries in four years. I explained to her that I wouldn't turn them down, because people would interpret that as political cowardice.
SPIEGEL: Mr. Gorbachev, allow us to conduct an experiment.
Gorbachev: I don't participate in experiments anymore.
SPIEGEL: This one is completely harmless. Three or four reasons are always cited as to why your perestroika, the renewal of the Soviet Union, failed.
Gorbachev: Did you just say "failed?"
SPIEGEL: Yes, but we don't want to argue about the word. We could also use a different word. We'll give you the reasons and ask you for a brief comment. First: You only treated the symptoms of the sick communist system, but you didn't get to the core of the problem, namely that the planned economy and the party's monopoly on power remained untouched for too long. Was that not truly the case?
Gorbachev: Let's take one thing at a time. I would launch perestroika in exactly the same way today. "We can't go on living this way." That was our slogan. "I want changes," Viktor Zoi, the pioneer of Russian rock music, sang.
SPIEGEL: But you lacked a concept for these changes.
Gorbachev: If I had had a plan for it, I would have quickly ended up in Magadan.
SPIEGEL: The capital of the Stalinist gulag, 6,000 kilometers from Moscow.
Gorbachev: Both of you were very familiar with the Soviet Union. Don't you remember what kind of a country it was? All it took was a tiny political joke to end up in Magadan. And I was supposed to have a plan and a supporting team? First we had to lead the people out of torpor. The party establishment didn't need perestroika. Each of them had it made. The district party leader was the king in his district, the regional leader was a czar and the general secretary was practically God's equal. That's why we needed glasnost -- openness -- first. It was the path to freedom. We later conducted the first free elections in Russia in 1,000 years.
Translation - Albanian Në një intervistë për SPIEGEL, Mikhail Gorbaçov, sot 80 vjeç, diskuton ditët e fundit të Bashkimit Sovietik, pamundësinë e tij për të zgjidhur problemet brenda Partisë Komuniste dhe gjakderdhjen që vijoi dhe që e shqetëson edhe sot. Ai akuzon gjithashtu Vladimir Putinin që e ka çuar Rusinë “mbrapa në të kaluarën”. Eshtë një intervistë me katër pjesë që do të vijojë ditë pas dite.
SPIEGEL: Mikhail Sergejeviç, ju keni mbushur 80 vjeç këtë pranverë. Si ndiheni?
Gorbaçov: Oh, çfarë pyetje. Do duhej t’ma bëje se s’bën? Kam bërë tre operacione këto pesë vjetët e fundit. Kjo ka qënë goxha goditje për mua, sepse ishin që të gjithë operacione të vështira: i pari në arteriet kardiake, tjetri në prostatë dhe ky i fundit në shtyllën kurrizore.
SPIEGEL: Në Mynih.
Gorbaçov: Po. Ishte një proçedurë e rrezikshme. U jam mirënjohës gjermanëve.
SPIEGEL: Por tani dukesh mirë. Të kemi parë përpara operacionit.
Gorbaçov: Më thonë që duhen tre deri në katër muaj pas një operimi të tillë që të vazhdoj jetën normalisht. E mbani mend librin “Vertebra e Katërt” nga autori finlandez Martti Larni? Një libër i shkëlqyer. Në rastin tim ishte e pesta. Kam filluar të ec përsëri, por çdo fillim është i vështirë.
SPIEGEL: Dhe përsëri i jeni kthyer politikës dhe po dilni në faqet e para të gazetave. Përse nuk rehatoheni dhe të pushoni një herë?
Gorbaçov: Politika është dashuria ime e dytë, pas asaj për Raisan.
SPIEGEL: Gruaja juaj e vdekur.
Gorbaçov: Nuk do të heq dorë kurrë nga politika. Jam përpjekur tre herë, por s'ja kam dalë dot. Politika më vë në lëvizje. Nuk do e kem të gjatë nëse heq dorë. Gjithsesi, nuk e kisha menduar ndonjëherë që do të isha gjallë në 80 vjetorin tim. Isha pak a shumë mosha juaj kur u bëra sekretar i përgjithshëm.
SPIEGEL: 54 vjeç.
Gorbaçov: Në atë kohë isha sekretari më i ri i udhëheqjes së partisë në Stavropol. Dhe këtu, në Moskë, isha anëtari më i ri i Byrosë Politike kur [ish-Sekretari i Përgjithshëm Konstantin] Çernenko vdiq.
SPIEGEL: Në fakt, ju kishin përcaktuar si drejtuesi i partisë që prej një viti.
Gorbaçov: Çernenko ishte i sëmurë. Sidoqoftë, ata e zgjodhën përsëri në 1984, dhe pati zëra dhe përplasje në Byronë Politike. Ata i vendosnin njerëzit sipas dëshirës së tyre, edhe pse [Yuri] Andropov...
SPIEGEL: … sekretari i partisë i asokohshëm dhe drejtuesi i KGB-së për vite me radhë …
Gorbaçov: … kishte shkruar, në një letër drejtuar Asamblesë Plenare të Komitetit Qëndror, që ai mbështeste Gorbaçovin.
SPIEGEL: Mbase mund të na tregoni detajet e mbledhjes vendimtare të Byrosë Politike pas vdekjes së Çernenkos në mars të 1985-ës. Ironikisht, Ministri i Jashtëm [Andrei] Gromiko ju emëroi si drejtuesi i ri i partisë. Përse e bëri? Ai nuk ju ka pasur qejf dhe ju kishte zili. Dhe mbi të gjitha kishte edhe kandidatë të tjerë.
Gorbaçov: Sepse Gromiko ishte një njeri shumë i zgjuar dhe serioz. Përse më kishte zili? Nuk e di. Por ai i kishte dalluar shenjat e kohës. Kur Çernenko ishte i sëmurë, mua më thërrisnin shpesh të merresha me punët e Sekretariatit dhe Byrosë, dhe punët vajtën mirë, gjë që ra në sy. Për atë punë, Çernenko madje më ka ndihmuar. Ndërsa unë fitova shumë eksperiencë gjatë kësaj kohe. Nëse mund të ndryshoja diçka që Voltaire ka thënë për Zotin, do të thoja, se “nëse Çernenko nuk do të kishte ekzistuar, dikush do duhej ta shpikte”.
SPIEGEL: Ka pasur edhe rivalë të rëndësishëm, që nuk e donin Gorbaçovin.
Gorbaçov: Po, disa. Nga ana tjetër një grup drejtuesish zonalë të partisë, ndërsa Çernenko ishte ende gjallë, erdhën tek mua dhe më thanë: Rojtari i vjetër po përpiqet të vendosë në fron edhe një herë njërin prej të vetëve. Nëse e bëjnë, ne do t’i zhdukim. Unë u thashë: Mjaft me këto fjalë! Kur Çernenko vdiq dhe çështja e pasuesit duhej zgjidhur, u takova me Gromikon 30 minuta para mbledhjes kritike të Byrosë dhe i thashë: Situata është serioze dhe njerëzit duan ndryshime. Nuk mund të bësh asgjë me forcë, edhe pse është punë me rrezik, madje e rrezikshme. Le ta zgjidhim bashkë. Gromiko m’u përgjigj që ishte plotësisht dakort me mua. Ne folëm vetëm pesë minuta. Atë natë u ktheva në vilën time pak përpara muzgut – dhe bëra një xhiro me Raisan.
SPIEGEL: Nuk i keni diskutuar ndonjëherë çështjet e rëndësishme me gruan tuaj në shtëpi?
Gorbaçov: Duhet të dilje përjashtë. Gjithashtu ne kurrë nuk diskutonim gjëra me rëndësi haptazi tek vila. Kur po zbrazja apartamentin tim në Moskë, pasi lashë presidencën, punëtorët gjetën lloj-lloj përgjuesish nëpër mure. Doli që ata më përgjonin mua gjatë gjithë kohës.
SPIEGEL: Çfarë këshillash ju dha gruaja juaj atë natë?
Gorbaçov: Unë i thashë: Sekretari i përgjithshëm do të zgjidhet sot, dhe ka mundësi që do të më emërojnë mua. “Të duhet kjo gjë?”, më pyeti. Unë thashë: Ata kanë kaluar tre sekretarë të përgjithshëm në katër vjet. I shpjegova që nuk do t’i refuzoja, sepse njerëzit do e shihnin këtë si burracakëri politike.
SPIEGEL: Zoti Gorbaçov, na lejoni të zhvillojmë një eksperiment.
Gorbaçov: Nuk marr më pjesë nëpër eksperimente.
SPIEGEL: Ky i yni është plotësisht i padëmshëm. Tre deri në katër arsye përmenden për dështimin e perestroikës, rilindjes së Bashkimit Sovietik.
Gorbaçov: Mos thatë gjë “dështim”?
SPIEGEL: Po, por nuk duam të kapemi tek fjala. Mund të përdorim edhe ndonjë fjalë tjetër. Ne do t'ju japim arsyet dhe do t'ju kërkojmë një koment të shkurtër. E para: Ju trajtuat vetëm simptomat e sistemit komunist të sëmurë, por nuk vajtët në thelb të problemit, i cili qe paprekshmëria e tejzgjatur e monopolit të partisë mbi pushtetin dhe ekonomia e planifikuar. A ishte vërtet kështu?
Gorbaçov: Le t’i marrim me radhë. Do ta nisja perestroikën ekzaktësisht në të njëjtën mënyrë edhe sot. “Nuk mund të jetojmë kështu”. Kjo ishte motoja jonë. Pionieri i muzikës rock ruse, Viktor Zoi, këndonte “Dua ndryshime”.
SPIEGEL: Por ju nuk kishit konceptet për ato ndryshime.
Gorbaçov: Nëse do të kisha pasur ndonjë plan, do të përfundoja shumë shpejt në Magadan.
SPIEGEL: Kryeqyteti i gulagut Stalinist, 6000 kilometra nga Moska.
Gorbaçov: Që të dy ju e keni njohur mirë Bashkimin Sovjetik. E mbani mend çfarë lloj vendi ka qenë? Për të përfunduar në Magadan mjaftonte vetëm një shaka e vogël politike. Dhe unë duhej të kisha një plan dhe një grup mbështetësish? Së pari ne duhet të nxirnim njerëzit nga letargjia. Establishmenti i partisë nuk kishte nevojë për perestroikën. Të gjithë e kishin në vijë. Drejtuesi zonal i partisë ishte mbreti i zonës së vet, drejtuesi rajonal ishte një car dhe sekretari i përgjithshëm ishte praktikisht i barabartë me Zotin. Prandaj na duhej një glasnost – openness – në radhë të parë. Ishte rruga drejt lirisë. Më vonë ne patëm zgjedhjet e para të lira në Rusi që prej 1000 vjetëve.
More
Less
Experience
Years of experience: 27. Registered at ProZ.com: Feb 2012.
Adobe Acrobat, Adobe Illustrator, Adobe Photoshop, Dreamweaver, Indesign, Microsoft Excel, Microsoft Office Pro, Microsoft Word, Pagemaker, Powerpoint, Wordfast
Expertise