porseleinachtig steengoed
Explanation: Niet de klei is 'vert jade' van kleur, maar het product dat ervan gebakken wordt. "Keramiek is onder te verdelen in aardewerk, steengoed en porselein. Het onderscheid tussen deze keramieksoorten wordt bepaald door de samenstelling van de grondstoffen en de baktemperatuur. [...] Het ijzergehalte in de steengoedklei bepaalt de kleur van het gebakken product." (http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:7zqj0ve... "Celadon is keramiek met een groene glazuur. […] In Z.O. Azië werd al in de 9e eeuw (Tang-dynastie) een hard gebakken porseleinachtig steengoed geproduceerd […] Celadon was een van de eerste soorten keramiek die op grote schaal door de Chinezen voor de export werden vervaardigd. Tijdelijke onderbrekingen of competitie leidden tot eigen producties in Vietnam, Thailand en Japan." (http://nl.wikipedia.org/wiki/Celadon) “Grès is een keramisch materiaal dat gemaakt is van een kleisoort die tegen hoge temperaturen bestand is. De eigenschappen van gres zitten in tussen die van aardewerk en porselein. […] Reeds in de 13e eeuw werd in het gebied rondom Keulen gres, ook wel steengoed genoemd, geproduceerd.” (http://nl.wikipedia.org/wiki/Grès_(keramisch_materiaal)) « CELADON Inventé par les Chinois sous la dynastie des SONG (960-1279), le céladon est une céramique de type grès, ou grès porcelaineux, subissant une cuisson en réduction à haute température. QINGCI, terme chinois pour céladon, signifie « grès vert-bleu». En français, le terme céladon provient de l’Astrée, roman d’Honoré d’Urfé (1557-1625). Le héros, Céladon, s’habillait de vêtements et rubans de couleur verte. Les céramiques provenant de Chine présentant un ton vert furent appelés des Céladons : le nom propre était devenu un nom commun ! » (http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:h2SHILi...
-------------------------------------------------- Note added at 12 uren (2010-12-09 21:53:25 GMT) --------------------------------------------------
Ter nadere verduidelijking: “Het vroegste gestookte glazuur was celadon (zeegroen). Celadon (qingci in het Chinees en seiji in het Japans), betekent: ‘lichtblauwgroen hooggestookt ceramiek’ (steengoed). Het bruinzwarte glazuur verschilt van celadon eigenlijk alleen maar door het verschil in ijzergehalte. Een gehalte van 0,8% ijzeroxide (FeO) geeft een heel lichtblauwgroen glazuur. Een hoger gehalte (tot 3%) geeft dieper groene kleuren. Als het percentage ferrooxide nog hoger wordt ontstaat bruin glazuur; 5% of méér wordt donkerbruin tot haast zwart." (http://www.zevengesternte.nl/vvakcc1008.pdf) Sangkhalok (en niet de keramiek, hoewel zij het is die aanduid staat als hetgeen ‘qui est connue pour’) staat bekend om zijn steengoed, dat caledon wordt genoemd, aangezien het met een jadegroene glazuurlaag is bedekt, waardoor het porseleinachtig aandoet. Van dit groenkleurig steengoed zijn vooral de ‘céladons aux teintes pastel’ befaamd, gebakken uit een gresklei met een laag gehalte aan ijzeroxide.
-------------------------------------------------- Note added at 19 uren (2010-12-10 04:59:52 GMT) --------------------------------------------------
correctie: celadon i.p.v. caledon
-------------------------------------------------- Note added at 2 dagen1 uur (2010-12-11 10:37:40 GMT) --------------------------------------------------
Ter nadere verduidelijking van het onderscheid en de overeenkomsten tussen 'grès', 'porcelaine' en 'grès porcelaineux': « GRES ET PORCELAINES En Chine la fabrication de la porcelaine remonte au moins à l'époque des Tang (618-907), mais il est difficile de dater son apparition de façon précise. La porcelaine, dans le sens européen du terme, est en fait l'aboutissement progressif du lent perfectionnement de la fabrication du grès, dont on pourrait dire qu'elle n'est qu'une variété. La Chine serait passée directement de la terre cuite au grés, puis à la porcelaine, sans jamais connaitre la solution hybride qu'est la faïence. Les techniques ont évoluées trés rapidement. Un degrés de cuisson très élevé est la condition primordiale de la vitrification des grés. A une température de 1 250 degrés environ, les argiles plastiques communes fondent, aidées en cela par les impuretés métalliques ou alcalines qu'elles contiennent, et perdent ainsi leur caractère de friabilité et de porosité. C'est le produit ainsi obtenu que l'Europe a coutume de nommer grés. Devenu imperméable en se vitrifiant, celui-ci n'a besoin d'aucune couverte, sinon pour l'esthetique de l'objet. Les "pâtes dures" chinoises sont constituées d'une argile presque pure, le kaolin, qui leur confèrent plus de solidité et d'impermeabilité, ainsi que cette blancheur et cette translucidité caractèristiques. Comme les argiles ordinaires, le kaolin est un produit de décomposition du feldspath, mais qui ne s'est pas chargé d'impureté. Il est presque infusible et reste blanc à haute température. Pour obtenir la vitrification souhaitée, les chinois ajoutèrent du petuntse, mélange de feldspath et de quartz. Jusqu'à la dynastie des Mings, où la porcelaine va triompher du grés, la chine produira non seulement des grès et des porcelaines mais aussi tout les intermediaires existant entre les deux: ce sont les "grès porcelaineux". [...] Les grés porcelaineux "YUE", de ton vert gris ou vert olive, sont déjà la préfiguration de ce que sera l'art classique des CELADON de l'époque Song , [...] » (http://www.artasie.com/actualites/readarticle.asp?Idarticle=...
| Roy vd Heijden Belgium Local time: 21:48 Native speaker of: Dutch PRO pts in category: 24
|
|